Avond aan de waterkant

een zacht briesje steekt de kop op

nederig buigende rietpluimen wuiven

de dag nog even

"tot morgen" toe

tanende zonnestralen

manen elke rimpeling

op het water

tot rusten aan

een wilde eend

poetst druppelsgewijs

haar  avondkleed

de koelte is voelbaar

de avondschemering bijna tastbaar

een wolkje kauwen

kwettert luidkeels

het  avondgebed

wees stil

en luister

de avond valt ...

in 't water