Zee  … wat bries je … in mij

 Een vloed van golvende  gedachten

overspoelen

een golfbreker van overgave

Het schorre slikken

van herinneringen

weergalmt in mij

terwijl gestrande donkerbruine ogen

de staalblauwe hemel

in staren.

Zee

wat bries je

in mij

Welk tij

moet ik keren,

aan welk

helmgras

hou ik me vast

Blakende zonnestralen

brengen me een zachte kus

en laten  dromen

kiezen  voor het ruime sop

Ze ebben  langzaam weg

in een zee

van graag zien

tot diep

in mij

verankerd.