Lentezaden
adem in de koele lucht
zichtbare uitdrukking van leven,
warmte die zich een weg baant
en uitnodigt tot gesprek
voorbij de koude van
vastgeroeste overtuigingen
ogen als verrekijkers
zien een groepje ganzen in V-vorm
in volle (v)lucht lijnen trekken
en stellen naar binnen kijkend de vraag
naar het zien van het eigen vluchten
voor bevroren verlangens
en tasten de grens af
van opgeborgen dromen
mistige ochtenden
en gladde wegen
manen tot voorzichtigheid aan
een warm hart
spoort me aan
te volharden
bij een eerste stap
op onbetreden paden
de sluiers van beperkende gedachten
voorbij
Hoge tonen
van een roodborstje,
een levenslied doorbrekende stilte
op berijmde takken,
bespelen tintelfrisse vingers
tot open warme handen
klaar om
te geven en te ontvangen
ah
winterse dagen
jullie laten
rustende lentezaden
zomeren in mij